"κοντιγιόν* και ατραξιόν"

Από παλιά και το στολίζαμε και το χορεύαμε!

Εορτή «Χριστουγεννιάτικο Δέντρο», 5-9 μ.μ. (ΘΕΣΣΑΛΙΚΗ ΦΩΝΗ, 22.12.1928) 

στην «Άρνη»: κοντιγιόν και ατραξιόν (ΘΕΣΣΑΛΙΚΗ ΦΩΝΗ, 23.12.1928).

Ο Μουσικογυμναστικός Σύλλογος αρνήθηκε να «παράσχη» την μπάντα του και γι’ αυτό απευθύνθηκε [ο Σύλλογος που διοργάνωσε την εκδήλωση] στο Μουσικογυμναστικό Σύλλογο Τρικάλων που δέχτηκε πρόθυμα. Ο δήμαρχος Αστ. Αλλαμανής, σαν έμαθε το γεγονός, προσφέρθηκε να μεσολαβήσει και να λάβει την υπόσχεση του Μουσικογυμναστικού Συλλόγου Καρδίτσας πως θα συμμετάσχει η μπάντα στην εκδήλωση [...]. Διαφορετική, όμως ήταν η άποψη του αρχιμουσικού, στον οποίο δε δόθηκε σχετική εντολή. Έτσι αναγκάστηκαν να καταργήσουν το ποσό εισόδου [...] (ΘΕΣΣΑΛΙΚΗ ΦΩΝΗ 28.12.1928)

 __________

*το σύνολο διαφόρων ευρωπαϊκών χορών και πρόσχαρων σκηνών που διεξάγονται στο τέλος μεγάλης χοροεσπερίδας

με (ευ)γένια

Τι να την κάνεις την ακμή ή την παρακμή; Από μόνες τους είναι εκκωφαντικές. Ενώ τα χρόνια της καμπής; Των μεσοδιαστημάτων; Ενέχουν φόβο ιστορικής απαξίωσης. Κατά τη δική τους διάρκεια όμως δημιουργούνται οι προϋποθέσεις των σημείων-σταθμών.

Με ένα τέτοιο μεσοδιάστημα, όπως και κείνο μεταξύ των δύο παγκόσμιων πολέμων φαίνεται πως ζούμε. Και βλέπω νέους με γενειάδες πάνω σε παλιά ποδήλατα να διασταυρώνονται στην πόλη. Εικόνες από μια προηγούμενη εποχή, μιας προηγούμενης γενιάς, μιας προηγούμενης κουλτούρας, ενός τρόπου που ποτέ δεν έζησαν παρά τον διάβασαν, τον ακροάστηκαν, τον παρακολούθησαν σε οθόνη κινηματογραφική.

................................

παράλληλη πληροφορία: Ένα ξεχωριστό "μπαρμπέρικο" [Mitseas Street Barber Shop @ATHENS] έστησε Καρδιτσιώτης στην Αθήνα.