τρένο-κύμα

Θάλασσα δεν έχουμε. Το λιμάνι, όμως, που σε παίρνει μακριά είναι ο σιδηροδρομικός σταθμός.

Ώρες ώρες, κυρίως κυριακάτικες, νομίζεις πως η ακρογιαλιά μετακόμισε στις γραμμές των τρένων. Κι είναι ένα τρένο που φέρει δελφίνια και πετούμενα για να σε πάει ως τις κοντινές παραλίες.

[διαβάστε παρόμοιο θέμα σε εφημερίδα της Λάρισας]

Και το χαιρόμουν που το 'βλεπα να 'ρχεται, να φεύγει το τρένο-κύμα που έφτασε ως τον κάμπο για να πάρει μαζί του λουόμενους και λουόμενες, που γυρίζουν μυρίζοντας αλμύρα και αντηλιακό, φορώντας σαγιονάρες και καπέλα.

Κάποιοι το 'δαν από μέσα κι αλλιώτικα.
Μπούμερανγκ η διαφήμιση της εταιρίας (2012) για καθαρά τρένα, πολεμώντας τα γκράφιτι που ταξιδεύουν.


Ιδού ποια η πραγματικότητα.

ποδόσφαιρο στα καρδιτσιώτικα

Το πρωτάθλημα ερασιτεχνικού ποδοσφαίρου στα μέρη μας απέκτησε επώνυμο. Λέγεται: "Θαλάσσιος Κόσμος".

Πού θα πάει; Δε θα βρέξει;