30.3.09
27.3.09
Βάλβη: Η γειτονιά της παραφωνίας
Στη μια του άκρη τα δικαστήρια, η πόρτα για τα αυτόφωρα. Κι ύστερα η Επισκοπή, το σπίτι του δεσπότη, που πάντα αναρωτιόμαστε αν απλώνει μπουγάδα.
Ζωή ημέρας: μικρά εμπορικά, κρεοπωλεία, ραφεία, υδρορροές, αξεσουάρ αυτοκινήτων, κορνίζες, τις Τετάρτες φτάνει ως εδώ κι η λαϊκή. Ενώ, σε πρώτους ορόφους με δυσκολία απόμειναν να ξεχωρίζουν αναμμένα δυο κόκκινα φώτα.
Ζωή νύχτας: Club, bar, όπου φορτώνουν αναμνήσεις οι φοιτητές που ήρθαν με κρύα καρδιά στην πόλη (αναπληρώνοντας το ηλικιακό κενό της: 18-25). Ενδιάμεσα μια κρεπερί να συναγωνίζεται ένα κλασικό πατσατζίδικο για τους ξενύχτηδες.
Πιο πάνω ένα από τα κλασικά ροκ bar της πόλης: "μαργαρίτα". Ποτέ δε νοιάστηκε να ανακαινιστεί, να πάει με το ρεύμα. Καμιά φορά προσφέρει τους τοίχους της σε φωτογράφους ή εικαστικούς.
Την άλλη άκρη του πεζόδρομου κλείνει το μεσοπολεμικό κτίριο της Δημοτικής Αγοράς, που στη δεκαετία του '90 η ανάπλασή του ξύπνησε την περιοχή κι ακόμα στο τζαμωτό αίθριο κάποιοι ξέμειναν να πίνουν τον καφέ τους.
Αντιθέσεις, αντανακλάσεις που θαμπώνουν τα πόδια των ανθρώπων, πατώντας στα νερά του πλακόστρωτου.
24.3.09
23.3.09
Deathvalves music
Το δημοτικό αναψυκτήριο εντός του πάρκου “Παυσίλυπο” το θυμούνται πολλά συγκροτήματα που ξεκίνησαν από δω τις ζωντανές τους εμφανίσεις.
Αυτοκίνητα που πατούν γκάζι και λιώνουν τα λάστιχά τους στην άσφαλτο. Αυτά τα παιδιά με τα μαύρα ρούχα -DEATHVALVES- γουστάρουν να ξυπνήσουν όλη την πόλη με τη φασαρία τους. Αγριεμένοι αγγλικοί στίχοι, ηλεκτρικές στριγγλιές τού T-Syndrome, ένας Sakis να βαράει ντραμς κι ο Chris Red ακλόνητο μπάσο.
Με τον πρώτο τους ολοκληρωμένο δίσκο, Wild Rock n’ Roll Obsession (2007) [get the album free], δηλώνουν την παρουσία τους στην πεινασμένη για ροκ Καρδίτσα, που στερείται μιας ροκ μουσικής σκηνής και αναζητούν εμπειρίες live εμφανίσεων.
Μια «αλήτικη» μπάντα, που, όταν βαριέται αυτή την πόλη, γυρίζοντας στο σπίτι από τη δουλειά, κάνει πτήσεις μουσικές. Καμαρώνει για το support που έκανε στους Brocas Helm αλλά και για τη συμμετοχή στο αυτοσχέδιο (σε γρασίδι αυλής σπιτιού) Gorgovites Garden Festival…
Burn the Engine!
22.3.09
άλλο "τσούκης" κι άλλο "τσιούκης"
20.3.09
σχεδιάζοντας όνειρα
19.3.09
george cyberthrash tsoukis

12.3.09
οι ουρανοί του JoLa
2. Θυμήθηκα μια παλιά ιστορία με το μοναδικό βοσκό που έμπαινε παλιότερα στο στρατόπεδο, που τον βρήκε στα χόρτα ανάσκελα ένας στρατιώτης και μες στην αγωνία του μην έπαθε τίποτα, τον ρώτησε: "Τι κάνεις;!" Κι εκείνος ατάραχος του λέει: "Κοίτα πώς τρέχουν τα σύννεφα!"
3. Ο JoLa έχει μανία με τους ουρανούς. Μάλλον η θέση όπου τοποθετεί το tag του, την υπογραφή του είναι μια πρόταση θέασης, ένα ειδικό standpoint of view.






7.3.09
αντιεξουσιαστικά άνθη

"Στοχεύει στην αντιπληροφόρηση ενώ παράλληλα προσπαθεί να αναδείξει την αναγκαιότητα για σύμπτυξη των ανθρώπων σε συλλογικότητες έτσι ώστε, μέσα από τη δράση τους, να κάνουν τις συνθήκες ζωής πιο ανθρώπινες όσο ο εξουσιαστικός κλοιός στενεύει."
5.3.09
new mood in the town
ΑΝΘΡΑΚΑΣ
ΥΔΡΟΓΟΝΟ
Δε μοιάζει σαν κάποιος να μπέρδεψε τις λεζάντες; Είναι εμφανής η αντίφαση εικόνων-λέξεων;
Ας γίνει πιο εναλλακτικό το Φεστιβάλ Θεάτρου, πια!