τού Ελπιδοφόρου 4-4-44

Είναι ένας δρόμος νοτιοδυτικά στην Καρδίτσα, οδός Αφων Ζαφειρόπουλου τη λένε. Στην άκρη της πόλης. Προς τη μεριά του Νοσοκομείου, ένας δρόμος πιο μέσα από τον Περιφερειακό και τις σιδηροδρομικές γραμμές.

Διασταύρωση για να πας στο Νέο Κλειστό Γυμναστήριο "Μπουρούσης", ο δρόμος που είναι το 3ο Γυμνάσιο, ο δρόμος που παρατάσσονται τα έρημα (σχεδόν) κτίρια του Οινοποιείου της κραταιάς πάλαι ποτέ Ένωσης Αγροτικών Συνεταιρισμών. Ο δρόμος στο πλάι του Νεκροταφείου της Αγίας Παρασκευής, που εντός του έχει εκκλησάκι των Ταξιαρχών.

Μείνετε εκεί. Ακριβώς μπροστά από τη δυτική είσοδο της εκκλησίας είναι ένας τάφος. Εκεί βρήκα τον Ελπιδοφόρο. 17 χρονών τον σκοτώσανε το 1944. Αυτόν και τα δυο του μεγαλύτερα αδέρφια. Σκοτώσανε / εκτελέσανε τους τρεις τους συν δυο ακόμα εκεί κοντά: πίσω από το Νοσοκομείο (δεν υπήρχε όταν έγινε η εκτέλεση), απέναντι από το γήπεδο ποδοσφαίρου του Εθνικού, δίπλα στην παλιά γέφυρα στο ανάχωμα του Γαβριά. Ίσως έχετε δει το μνημείο της δεκαετίας του 1980.

"...δολοφονικά βόλια των Γερμανών και ντόπιων προδοτών..."

Στοιχεία για το ιστορικό της εκτέλεσης, αντλούμε από εργασία της Μαρίας Γιαννέλου (που εργάζεται σήμερα στη Δημοτική Πινακοθήκη της Καρδίτσας):

Το μνημείο αυτό δημιουργήθηκε στον τόπο θανάτου αυτών των πέντε ανθρώπων. Ήταν όλοι τους πολύ νέοι στα χρόνια και με αντιστασιακή δράση. Συνελήφθησαν και χωρίς δίκη οδηγήθηκαν σε εκτέλεση που έγινε κάποια νυχτερινή ώρα. Λίγες μέρες μετά την εκτέλεση κάποιος άγνωστος άφησε σε αυτό το σημείο το επίγραμμα που κατόπιν χαράχτηκε στο μνημείο. Ακριβώς στον τόπο της εκτέλεσής τους, πολλά χρόνια αργότερα στήθηκε με την ιδιωτική πρωτοβουλία του αδελφού των τριών πρώτων εκτελεσθέντων. Είναι ένα ιδιωτικό μνημείο που δημιουργήθηκε με την παραχώρηση από την μεριά του Δήμου του χώρου αυτού και της σχετικής άδειας μαζί που απαιτείται για την ανέγερσή του [..]

Και συνεχίζει σε υποσημείωση:

[Ο]ι τρεις πρώτοι ήταν σύνδεσμοι των ανταρτών στα βουνά· μετέφεραν όσους πήγαιναν στους αντάρτες και μάλιστα τον τελευταίο καιρό μετάφεραν πολλούς Ιταλούς και Γερμανούς, πράγμα που μάλλον αποτέλεσε την κυριότερη αιτία, για την οποία οι Γερμανοί ήταν τόσο εκδικητικοί. Κάποτε μετέφεραν με τη βία έναν Έλληνα μόνιμο στρατιωτικό για να βοηθήσει στην εκπαίδευση των ανταρτών· αυτός έμεινε λίγο στο βουνό, δραπέτευσε έπειτα και τέλος υπήρξε ο καταδότης τους. Λέγεται ότι ο επικεφαλής του εκτελεστικού αποσπάσματος πρότεινε πολλές φορές στον δεκαεξάχρονο Ελπιδοφόρο να βγει από τη γραμμή εκτέλεσης κι εκείνος αρνήθηκε, εφόσον θα έμεναν τα αδέλφια του. Πριν από την εκτέλεση, όταν το καμιόνι που τους μετέφερε, περνούσε από την οδό Καραϊσκάκη (κεντρικό δρόμο της πόλης) ο Νασιάκος, δεκαεννιά χρονών, είδε την μάνα του και τη χαιρέτησε· αυτή κατάλαβε τί επρόκειτο να συμβεί και κατέρρευσε. Την επόμενη της εκτέλεσης η αδελφή του Βαρελά, νέα κοπέλα, με μία φίλη της πήγαν στην περιοχή και με τα χέριά τους έσκαψαν το χώμα για να βρουν που θάφτηκαν οι εκτελεσθέντες λύνοντας έτσι το μυστήριο της εξαφάνισης του αδελφού της.

-----------------

Ανάμεσα σ' αυτούς, λοιπόν, κι ο Ελπιδοφόρος με τα όνειρα ενός 17χρονου.

Ξαναπήγα σήμερα στο τάφο του, στον τόπου όπου συναντήθηκαν μετέπειτα όλα τα αδέλφια.

Ένα αυτοκόλλητο αυτή τη φορά σημείωμα επάνω στο σταυρό:

Έμεινε 17χρονος.

Είχε γεννηθεί το 1927.

τού Ελπιδοφόρου, 2003 (pre_post*)

 

από το αρχείο της στήλης Τω Καιρώ Εκείνω, εφ. ΠΑΤΡΙΔΑ, Καρδίτσα, 02.11.2003

Αν ανοίξει κανείς ένα εκκλησιαστικό εορτολόγιο, θα εκπλαγεί από το πλήθος και την πρωτοτυπία ονομάτων αγίων... Ας πάρουμε, για παράδειγμα τη σημερινή ημέρα:

Εορτάζοντες την 2αν του μηνός Νοεμβρίου >> ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΚΙΝΔΥΝΟΣ, ΑΦΘΟΝΙΟΣ, ΠΗΓΑΣΙΟΣ, ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟΣ (ή Έλπιδηφόρος) και ΑΝΕΜΠΟΔΙΣΤΟΣ | ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΣΥΓΚΛΗΤΙΚΟΙ | ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΕΥΔΟΞΙΟΣ, ΑΓΑΠΙΟΣ και άλλοι οκτώ ΜΑΡΤΥΡΕΣ, ΑΤΤΙΚΟΣ, ΜΑΡΙΝΟΣ, ΩΚΕΑΝΟΣ, ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΣ, ΚΑΡΤΕΡΙΟΣ, ΝΙΚΟΠΟΛΙΤΙΑΝΟΣ, ΣΤΥΡΑΞ και ΤΩΒΙΑΣ | ΟΙ ΑΓΙΕΣ ΚΥΡΙΑΚΗ, ΔΟΜΝΙΝΑ & ΔΟΜΝΑ | Ο ΟΣΙΟΣ ΜΑΡΚΙΑΝΟΣ "Ο εν τη Κύρω" | Ο ΟΣΙΟΣ ΙΑΚΩΒΟΣ ο Ιβηροσκητιώτης.

Ο Ακίνδυνος ευγενικός και συνεσταλμένος, ο Αφθόνιος πλούσιος και με περιουσία του μπαμπά, ιδιοκτήτης σούπερ μάρκετ. Οι σύγχρονοι Άγιοι. Οι της Εποχής μας. Ο Πηγάσιος με ένα φτερωτό ...αμάξι να καλπάζει στις πλατείες, ασυγκράτητος ή Σουμάχερ. Ο Ελπιδοφόρος νέος μ’ ένα κλαδί ελιάς έτοιμος για την Ολυμπιάδα του 2004, πίνει coca cola. Ώσπου βγάζει τα γυαλιά του ο Ανεμπόδιστος και ξεβιδώνει το σκουλαρίκι από τα χείλη του για να λάβει τη Θεία Ευχαριστία. Μέσα από τη Σύγκλητο τελευταίοι θαμώνες αποχωρούν. Ενώ, ο Ευδόξιος δίνει μια ακόμη συνέντευξη τύπου. Ο Αγάπιος ιδρώνει τα χέρια του σε αγκαλιές και χειραψίες με τους οχτώ Μάρτυρες. Ο Αττικός αναζητά τον Ηρώδη κι ο Μαρίνος το Γιώργο. Ο Ωκεανός άρχισε να φουρτουνιάζει και να μπουρινιάζει, την ώρα που ο Ευστράτιος ξαναβρίσκει το δρόμο του. Ο Καρτέριος άλλη μια φορά στημένος στη γωνία, περιμένει...
 
Ονόματα που όμως δεν ακούμε συχνά. Άλλα λαδώνουν στα κεφάλια των μικρών οι ανάδοχοι. 

Συγνώμη, αν ιεροσύλησα. Δεν είχα κι έναν παππού Ακίνδυνο! CE03

-----------------

* Θα ακολουθήσει post με τίτλο: Τού Ελπιδοφόρου 4-4-44